Veel voorkomende aandoeningen podotherapie

Hielspoor / Fasciitis plantaris

Deze aandoening zit onder het hielbeen (hielspoor) of in het verloop van de grote voetpees (fascia plantaris). De oorsprong van de naam stamt af van de cowboylaars. Deze hebben aan de achterzijde een wiel zitten om het paard aan te sporen. Echter is bij de aandoening hielspoor juist aan de onderzijde van de voet een botaanwas, genaamd hielspoor, op de röntgenfoto te zien. Het is vaak een langdurige kwaal en opvallend is dat er startpijn is. Dat wil zeggen dat tijdens het opstaan na een periode van rust, de pijn meestal het ergst is. Ook neemt de pijn vaak in de loop van de dag toe naarmate er meer belasting is geweest. De oorzaak is vaak overbelasting. Podotherapie en reflexologie kunnen beide worden gebruikt om deze kwaal aan te pakken.

Achillespeesklachten

Deze aandoening zit aan de achterzijde van het hielbeen tot het einde van de kuitspier. Mogelijk is er startpijn maar veel pijn aan het eind van de belasting komt ook veel voor. Er kan sprake zijn van een overbelaste achillespees of een ontstoken vochtzakje (bursitis) die onder/achter de achillespees ligt. Meestal spreekt men over een tendinitis wat letterlijk vertaald peesontsteking betekent. Hierbij kunnen podotherapie en reflexologie worden ingezet ter vermindering van de klacht.

Verstuikte enkel

Bij een verstuikte enkel is er meestal sprake van een enkel die naar buiten is verzwikt en in sommige gevallen naar de binnenkant. Een verstuiking gaat vaak gepaard met veel pijn, zwelling, paarsblauwe verkleuring en het niet kunnen belasten van de voet. Meestal gaat men hiervoor naar de fysiotherapeut maar de podotherapeut kan hierbij evengoed helpen. Belangrijk is dat de enkel wordt behandeld door middel van rust, koeling, compressie en het been hoog leggen, waarna rehabilitatie -zoals bijvoorbeeld stabiliteitsoefeningen- volgt. Gedoseerde belasting, goed schoeisel en podotherapeutische zolen dragen vaak bij aan een voorspoedige genezing. Wanneer de kans op een verzwikking hoog blijft kan een enkelbrace een oplossing zijn.

Mortonse neuralgie / neuroom

Deze aandoening zit ter hoogte van de wreef en of de bal van de voet, vaak met uitstraling naar de tenen. Er wordt vaak gesproken over scherpe pijn die uitstraalt naar de tenen, meestal de 3^e en of de 4^e. Ook kan er sprake zijn van gevoelloosheid of andere gevoelssensaties. Het betreft hierbij een geïrriteerde / beknelde zenuw (n. plantaris medialis) in de voorvoet. Vaak ervaart men wanneer de schoenen uit zijn gedaan directe klachtenvermindering.

Metatarsalgie

Meta-tars-algie betekent letterlijk midden-voet-pijn. De pijn zit meestal ter hoogte van de wreef maar kan ook ter hoogte van de bal van de voet zijn. Oorzaken kunnen zijn een slecht voetbed of schoenzool, op hoge hakken lopen. Ook zijn er bepaalde voettypen waarbij deze klachten vaker voorkomen zoals bijvoorbeeld een holvoet met een dunne vetpolstering onder de bal.

Eeltvorming

Eeltvorming ontstaat door veelal door mechanische druk en komt vrij veel voor. Meestal levert het geen problemen op maar kan toch pijnlijk zijn. Bij diabetici is het mogelijk zelfs gevaarlijk omdat het onzichtbare wonden kan veroorzaken. De wond zit dan achter het eelt. Pas wanneer het eelt is verwijderd wordt de wond zichtbaar. Hulpmiddelen zijn bijvoorbeeld schoenadvies, padding, steunzolen, vilttherapie of verwijdering van het eelt. Reflexologisch gezien kunnen er ook andere oorzaken zijn voor het ontstaan van eelt.

Likdoorns, eeltpitten, eksterogen of clavus

Deze kunnen op bijna elke plek aan de onderkant van de voet en rondom de tenen ontstaan. In feite is een likdoorn een eeltplek met een harde (of zachte) kern die op een  huidzenuw drukt wanneer het betreffende deel wordt belast. Dat kan zeer pijnlijk zijn. Soms zijn likdoorns zelfs verwoven met een bloedvat of een zenuw. Meestal is het verwijderen van een likdoorn door de podotherapeut pijnvrij. Echter komt in de meeste gevallen de likdoorn weer terug. Het is daarom goed om te onderzoeken wat de oorzaak is.

Kloven

Kloven ontstaan vaak wanneer de voeten erg droog zijn. De huid verliest daardoor zijn elasticiteit en er kunnen barsten in de opperhuid ontstaan. Omdat de opperhuid en de lederhuid direct met elkaar verbonden zijn ontstaat bij een barst soms een opening waardoor vuil en micro-organismen naar binnen kunnen gaan. De barst is dan een zogenaamde “porte d’entree”. Hierdoor kunnen infecties ontstaan met als gevolg een pijnlijke ontstekingsreactie. Met klovenzalf kunnen op korte termijn vaak goede resultaten worden behaald.

Blaren

Als gevolg van wrijving ontstaat warmte. Doordat de huid van de voet te warm wordt kan een zakje met vocht ontstaan. Wanneer de voeten vochtig zijn is de kans op blaarvorming groter. De oorzaak ligt vaak bij het schoeisel dat (nog) niet goed past. Loop schoenen en goed in voordat je er lange afstanden mee gaat lopen. Een blaar kan eventueel worden doorgeprikt met een schone naald. Het hoeft echter niet. Haal in elk geval nooit het vel van de blaar eraf! Met behulp van wandelwol kan blaarvorming worden tegengegaan. Indien er toch blaarvorming blijft ontstaan kan de podotherapeut je verder helpen.

Zweetvoeten

Zweetvoeten (hyperhydrosis) kunnen een probleem vormen wanneer er bijvoorbeeld veel gewandeld wordt. Soms ontstaat hierbij een onaangename geur. De voeten worden zo vochtig dat zelfs bij ademend schoenmateriaal de voeten kletsnat worden. Hierdoor ontstaan gemakkelijk blaren. Geurvreters kunnen worden gebruikt tegen de geur. Ook kan een speciaal poeder gebruikt worden tegen de zweetproductie.

Kalknagels, schimmelnagels en zwemmerseczeem

De van nature aanwezige “flora en fauna” op de huid zorgen voor een juiste leefomgeving op de huid en nagels waardoor de huid in optimale staat kan verkeren. Wanneer bij een verlaagde weerstand de balans hiervan verstoord is kunnen micro-organismen zoals de schimmel “Tinea pedis” toeslaan en kalknagels veroorzaken. Kalknagels vertonen geen fraai uiterlijk maar zijn niet schadelijk. Soms worden ze echter erg dik en kan het problemen geven in de schoenen. Vaak is het een extreem hardnekkige klacht die moeilijk te behandelen. Medicatie op voorschrift werkt wel maar is zeer slecht voor de lever en de kuur moet bovendien herhaald worden. Tegenwoordig kan men de nagels behandelen met lasertherapie maar er is geen garantie dat het volledig verdwijnt.

Voetschimmel oftewel zwemmerseczeem is afkomstig van dezelfde boosdoener als bij schimmelnagels. Dit micro-organisme is op bijna elke voet wel terug te vinden, echter het teveel wassen met zeep kan de ecologische balans verstoren. Hierdoor sterven de goedaardige schimmels op de huid en nemen de kwaadaardige de overhand. Sauna’s en zwembaden worden gezien als een bron van infectie omdat deze schimmel bij vochtigheid en warmte optimaal gedijt. Zwemmerseczeem is te herkennen aan de roodheid en kapotte huid vooral ter hoogte van de tenen. Het jeukt, is besmettelijk maar is meestal goed te behandelen. Kalknagels zijn daarentegen hardnekkiger en zijn niet of nauwelijks permanent te elimineren. Voorkomen is beter dan genezen dus droog na het douchen daarom altijd goed tussen de tenen af.

Ingegroeide teennagels

Ingegroeide nagels komen het meest voor bij pubers en jong volwassenen en worden vaak gezien bij voetbal- of hockeyspelers. Het verkeerd knippen van de nagel kan echter bij iedereen voor grote problemen zorgen omdat het vaak gepaard gaat met een ontstekingsreactie. Het afbijten of scheuren van nagels wordt ten zeerste afgeraden. Knip de hoek van de nagel nooit schuin af. Zo wordt voorkomen dat er een scherp stukje nagel achterblijft en problemen veroorzaakt.

Hallux (abducto) valgus

Dit is eigenlijk geen aandoening maar een standsafwijking. De hallux (grote teen) staat in een afwijkende stand en wijst naar buiten. De voorvoet wordt hierdoor breder en er kunnen druk- of wrijvingsproblemen optreden. Ook kunnen er problemen optreden met de teen die er naast ligt. Hulpmiddelen zijn bijvoorbeeld schoenadvies, schoenaanpassingen, steunzolen en siliconen ortheses. Deze zijn te allen tijde bedoeld om pijn te verminderen. Soms is er zelfs na een operatie recidief, dat wil zeggen dat de grote teen opnieuw in scheefstand gaat staan. De knobbel aan de zijkant van de voet noemt men ook wel dienstbaarheid knobbel.